Herbatki z kwiatów
Do góry🔺
Historia herbaty
„Święta Księga Herbaty” opisuje rytuał ceremonii parzenia i picia herbaty.
Z Chin popularność herbaty zaczęła rozprzestrzeniać się na cały świat.
W obecnych czasach na dużą skalę herbatę uprawia się w Chinach, Indiach, Sri Lanka (Cejlonie), Japonii. W Brazylii, Argentynie, Iranie, Kenii, Kamerunie i w innych już na mniejszą skalę, zwykle na własny rynek lub na niewielki eksport.
Do góry🔺
Najlepsza jest woda miękka z małą ilością wapnia o pH 6,5-7, mineralna niegazowana, nisko węglanowa. Zaleca się stosowanie filtrów. Najmniej wrażliwe herbaty na jakość wody to herbaty cejlońskie.
Cukier
Niektóre herbaty po osłodzeniu tracą swoje zdrowotne właściwości. Gdy musimy słodzić, użyjmy cukru brązowego. Cukier bardziej pasuje do herbat czarnych niż zielonych.
Mleko, śmietanka
Nie pasuje do wszystkich rodzajów herbat, czasem herbata traci swój smak, nadaję się do herbat czarnych typu Assam.
Cytryna — w małych ilościach (duże ilości zakwaszają organizm) pasuje najbardziej do herbat chińskich. Cytryna nadaje herbacie orzeźwiający smak.
Cytryna z miodem — środek napotny wskazany w przeziębieniach.
Do góry🔺
Aluminium w zaparzonej herbacie występuje w małych ilościach w naparze. Natomiast w fusach są to już większe ilości tego metalu, który po dodaniu soku z cytryny, staje się łatwo przyswajalnym przez nasz organizm cytrynianem glinu.
Cytrynian glinu jest już bardzo szkodliwy i odkłada się w organizmie, np. w mózgu co przypuszczalnie ma wpływ na powstanie alzheimera. Warunkiem, aby taka reakcja powstała, sok z cytryny musi mieć kontakt z fusami.
Po zaparzeniu herbaty i usunięciu fusów śmiało możemy dodać cytrynę. Jeżeli zależy nam na witaminie C, to cytrynę dodajemy, gdy herbata już trochę ostygnie.
Czy należy bać się picia herbaty z cytryną?
Glin (aluminium) związany z kwasem cytrynowym (cytrynian) jest wydalany głównie przez nerki, bo nie jest potrzebny. Ostatnio narosło wiele mitów na temat picia herbaty z cytryną. Jest w tym trochę prawdy, ale nie należy bać się picia herbaty z cytryną czy z pigwą.
Według stanu wiedzy naukowej na dzisiaj, picie herbaty z cytryną nie stwarza ryzyka dla zdrowia, zwłaszcza gdy nie pije się w dużych ilościach.
Zdrowotne właściwości herbaty są większe niż zagrożenie glinem. Glin ma nie tylko herbata, ale występuje też w innej żywności (kakao, kawa, produkty zbożowe, warzywa) i nie należy się bać się w diecie.
Ile glinu ma herbata i od czego to zależy?
W czasie parzenia herbaty uwalnia się mały ułamek procenta glinu, ale dla ograniczenia ilości cytrynianu glinu, cytrynę, pigwę lub soku dodać po zaparzeniu herbaty i wyrzuceniu z niej fusów. Nawet jeśli ktoś pije herbatę bez cytryny, to w żołądku środowisko kwaśne i tak wytworzy małą ilość cytrynianu glinu.
Także wypicie dziennie 1 lub 2 filiżanek herbaty z fusami i cytryną nie zaszkodzi nam.
Do góry🔺
Zawiera mnóstwo związków chemicznych, takich jak: węglowodany, aminokwasy, sole mineralne, związki polifenolowe, powszechnie znane jako taninaoraz kofeinę.
Dwa ostatnie związki wpływają na smak herbaty. Nie tylko kawa ma duże ilości kofeiny. Również w filiżance czarnej herbaty znajduje się od 25 - 110 mg kofeiny. Herbaty czarne mają 12,5 mg a zielone 8,3 mg kofeiny.
Kofeina z herbaty
Przedostaje się wolniej do organizmu niż ta z kawy, ale działa dłużej i delikatniej pobudza nasze serce i układ krwionośny oraz zapobiega miażdżycy.
Poza tym związki polifenolowe pomagają w hamowaniu przejścia cholesterolu do krwiobiegu i zapobiegają tworzeniu się skrzepów. Związki znajdujące się w herbacie mogą też zmniejszać ryzyko zachorowania na raka płuc, okrężnicy i skóry. Pomaga w koncentracji, pobudza do działania nasz umysł, wyostrza zmysł smaku i zapachu. Posiada witaminy A, B, C i P.
Picie herbaty w czasie posiłku obniża wchłanianie żelaza o 60%, a kawa o 40% - nie usuwają już przyswojonego wcześniej żelaza z organizmu.
Dlatego wskazane jest picie herbaty po ok. 2 godzinach po posiłku lub 2 godziny przed posiłkiem. Nie popijamy leków herbatą, szczególnie tych mających podnieść poziom żelaza w organizmie.
Do góry🔺
Czajniczek powinien być używany tylko do jednego rodzaju herbaty, ale w praktyce trudno jest trzymać kilka tych naczyń. Ułatwieniem są zaparzaczki, które dobrze sprawdzają się w domowej kuchni.
Dla mocnych herbat cejlońskich i indyjskich - stosujmy czajniczki gliniane, cynowe lub srebrne, które ciemnieją wewnątrz.
Herbaty chińskie - dobrze tolerują czajniczki fajansowe lub porcelanowe.
Filiżanki - niby herbata najlepiej smakuje z cienkiej porcelanowej filiżanki, ale zależy to od indywidualnych upodobań.
Do góry🔺
Jak podkręcić smak herbaty?
Każdą herbatę możemy podkręcić pod własne ulubione smaki lub zmienić właściwości jej działania, np. na rozgrzewające.
Możliwości jest dużo, które zależą od naszej fantazji. Ważne jest też, żeby przez całe życie nie pić ciągle tę samą herbatę, najlepiej stosować różnorodność.
Zwykłe herbaty możemy wzbogacić smakiem owocowym, ziołowym i odwrotnie.
Również zachęcam do wypróbowania przypraw z naszej kuchni: imbir, kurkuma, goździki. Dodajemy suszone lub świeże listki mięty, melisy, werbeny, suszone owoce, kwiat lipy itd. Uruchom własną wyobraźnię.
Temperatura wody i czas parzenia zależy od poszczególnych gatunków herbaty
Do góry🔺
Demencja a herbata
Podobno systematyczne picie herbaty obniża poziom kortyzolu, co wpływa na zmniejszenia ryzyka zachorowania na demencję. Według innych źródeł picie zielonej herbaty zmniejsza podatność na depresję, ale nie należy jej pić na czczo.
Również herbata chmielowa zmniejsza poziom kortyzolu, działa uspokajająco, antybakteryjnie, przeciwgrzybiczo, ma silne właściwości antyoksydacyjne co może powodować mniejsze ryzyko zachorowania na raka.
Inne herbaty mające wpływ na łagodzenie stresu to: herbata z waleriany, rumiankowa, lawendowa, z melisy lub mieszanki tych herbat.
Melisa ma właściwości uspokajające, co pomaga przy zasypianiu oraz zmniejsza stany depresyjne. Herbatka z melisy ma dobrotliwy wpływ na poziom cholesterolu, na apetyt, na problemy żołądkowe oraz ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.
Do góry🔺
Czarna herbata
Juman - herbata o silnym zapachu i mocnym smakiem. Dobrze smakuje z ciastem.Souchong - liście tej herbaty poddawane są procesowi fermentacji, następnie są wędzone w dymie.
Keemum - delikatna, lekko słodka w smaku o specyficznym zapachu orchidei.
Assam - herbata o mocnym smaku i bardzo wyraźnym zapachu.
Darjeeling - herbata uprawiana w Himalajach, z której w zależności od pory zbiorów, otrzymujemy:
FIRST FLUSH - pierwszy zbiór wiosenny, herbata delikatna o kwiatowym zapachu.
SECOND FLUSH - drugi zbiór letni, herbata cierpka w smaku, z owocowym zapachem.
THIRD FLUSH - trzeci zbiór jesienny, herbata ciemna o silnym aromacie.
Czerwona herbata
Pu-erh - przechodzi dodatkowy proces fermentacji i leżakowania, polecana na oddchudzanie.
Oloong - ma intensywny korzenny aromat i smak.
Puszong - herbata czerwona o najkrótszym czasie fermentacji, używana jako baza herbat jaśminowych i aromatyzowanych.
Rooibos - napar z czerwonokrzewu, utożsamiany z herbatą czerwoną.
Zielone herbaty
Bancha - liście są później zbierane niż sencha i jest łagodniejsza.
Gyokuro - zielona japońska herbata
Sencha - zwykła herbata zielona.
Matcha - w proszku używana w japońskim ceremoniale picia herbaty.
Hojicha - herbata palona z dodatkiem kofeiny.
Yerba Mate - herbata paragwajska, niektórzy zaliczają ją do zielonej.
Do góry🔺
Earl Grey - mieszanka herbat czarnych, zielonych i żółtych z esencją owocu bergamotki.
Jaśminowa - mieszanka herbat zielonych lub czarnych aromatyzowana kwiatem jaśminu, (gdy herbata przejdzie zapachem, kwiaty się usuwa).
Rosyjska - Earl Grey, plus mieszanka zapachów pomarańczy i mandarynki.
Do góry🔺
Herbaty owocowe
Honeybush
- miodokrzew afrykański jest spokrewniony z czerwonokrzewem, z którego powstaje herbata Rooibos. Nie zawiera teiny, łagodzi kaszel oraz posiada wiele innych właściwości zdrowotnych. Honeybush jest nadal niedocenianym zioło-herbatą.
Wybór herbat owocowych jest duży, ale można też samemu przygotować sobie takie herbatki lub mieszanki, szczególnie jeśli posiadamy własną działkę.
Można zbierać i suszyć: maliny i ich liście, czarne i czerwone porzeczki, jeżyny, aronię, kwiaty i liście lipy, listki morwy, brzozy, mięty, melisy i wiele innych.
Do góry🔺
Herbata biała
Następnie zrywa się tylko pączki i poddaje procesowi więdnięcia a potem suszenia. Biała herbata orzeźwia i pobudza, poleca się ją zamiast picia kawy. Nazywana jest też eliksirem młodości ze względu na niesamowitą ilość polifenoli oraz innych substancji, których jest nawet wielokrotnie więcej niż w herbacie zielonej.
Właściwości oraz działanie białej herbaty
Przeciwdziała rozwojowi komórek rakowych, zawiera polifenole, które opóźniają proces starzenia się, zawiera dużo witaminy C, wspomaga koncentrację, obniża napięcie i stres, dodaje energii i pobudza.
Parzenie białej herbaty
Woda przeznaczona do parzenia powinna być miękka, powinna zawierać jak najmniej soli mineralnych, a w szczególności soli wapnia i magnezu. Jest delikatna i dlatego objętościowo trzeba jej używać dwa do trzech razy więcej niż innych herbat.
Czas parzenia wynosi od 3 - 10 minut zależnie od gatunku, wielkości liścia i osobistych upodobań.
Temperatura wody używana do zalania herbaty białej podobnie jak przy herbatach zielonych nie powinna przekraczać 80°C.
Z uwagi na delikatny aromat należy unikać naczyń przesiąkniętych zapachami innych herbat.
Do góry🔺
Herbata czarna
Jednak fermentacja powoduje, że cenne garbniki zamieniają się w związki aromatyczne, oraz zmniejsza się ilość witaminy C i związków mineralnych. Herbaty czarne produkowane są na plantacjach indyjskich, chińskich i afrykańskich.
Wyjątkowo aromatyczna herbata czarna pochodzi z prowincji Darjeeling i Assam w Indiach. Znane są też herbaty z Cejlonu.
Herbata czarna dzieli się na 4 podgatunki:
1. Pekoe, Orange Pekoe, Flowery Orange Pekoe - Liściowy - to herbata czarna z całych liści, z górnej części krzewu - najbardziej aromatyczna.
2. Broken Pekoe, Broken Orange Pekoe - Łamany - to rodzaj wytwarzany z połamanych kawałków liści. Liści łamane są mechanicznie podczas produkcji.
3. Souchong - duże liście herbaciane, zbierane z dolnej części krzewu.
4. Pył herbaciany, pokruszony - to herbata wytwarzana z pokruszonych liści oraz pyłu liściowego.
Jest to najgorszy rodzaj herbaty, używany do produkcji herbat ekspresowych. Do wyżej wymienionych gatunków herbat dodaje się bardzo często przeróżne składniki takie jak owoce, pąki roślin czy przyprawy korzenne, które kupujemy jako herbaty aromatyzowane. Oczywiście powstają też różne mieszanki z samej czarnej herbaty.
Związki zawarte w czarnej herbacie - to tanina, teina i karoten oraz witaminy - P, K, B1, B2, PP i witaminę C.
Właściwości czarnej herbaty: ma działanie bakteriobójcze, pobudza i poprawia zdolność koncentracji oraz myślenia, usprawnia trawienie, ma korzystny wpływ na układ krwionośny, chroni przed kamicą żółciową, chroni przed próchnicą.
W połączeniu z cytryną i miodem działa napotnie, pomagając w wygrzaniu organizmu i zwalczaniu infekcji.
Czas parzenia herbaty bardzo wpływa na smak herbaty. Parzenie herbaty w oddzielnym małym porcelanowym czajniczku i przelanie jej do porcelanowej filiżanki lub szklanki również zmienia jej smak. Na przygotowanie dobrego naparu z herbaty liściastej trzeba poświęcenia trochę czasu, cierpliwości oraz staranności.
Przeważnie nie zastanawiamy się nad tym, gotujemy wodę i zalewamy herbatę, która często stoi za długo, zanim ją wypijemy. Tak zaparzona herbata nie odda nam całego swojego aromatu. Herbatę zalewamy wodą w temperaturze 90-100°C, wydobywa się cały aromat.
Woda przeznaczona do parzenia powinna być miękka, powinna zawierać jak najmniej soli mineralnych, a w szczególności soli wapnia i magnezu. Herbata czarna powinna być zalewana wodą wrzącą w drugim, tak zwanym białym stadium wrzenia. Jest to moment, w którym duża ilość pęcherzyków w wodzie sprawia, że woda wydaje się biała.
Woda przegotowana, czyli taka, która przeszła w trzecie, mocne wrzenie i duża ilość pęcherzy szybko odrywa się od powierzchni, pozbawiając napar aromatu, co odbija się niekorzystnie na jakości.
Parzenie powinno trwać 3 - 5 min, po tym czasie uwalnia się tanina, która neutralizuje pobudzające działanie teofiliny oraz kofeiny, a smak może stać się gorzki. Na czas zaparzania należy brać pod uwagę twardość wody (im twardsza, tym dłuższe zaparzanie) oraz stopień rozdrobnienia herbaty (im drobniejsza tym zaparzanie krótsze).
W czasie parzenia do 3 minut w naparze dominuje teina, która później wiązana jest przez uwalniające się do niego garbniki. Krótki czas parzenia powoduje efekt pobudzający, a dłuższy relaksujący.
Tylko świeżo zaparzona gorąca herbata ma właściwy sobie wartościowy smak i aromat. Herbata zaparzana wielokrotnie wyzwala niekorzystne dla organizmu związki, co może zwiększyć ryzyko powstania nowotworu.
Niektóre gatunki herbat nadają się lepiej do parzenia w twardej wodzie, np. gatunki z rejonu Assam.
Do góry🔺
Herbata czerwona
W Polsce najbardziej znaną odmianą herbaty czerwonej jest Pu-Erh.
Herbata Roiboos zaliczana do herbat czerwonych pochodzi z czerwonokrzewu. Zawiera mało garbników i dlatego lepiej wchaniane jest żelazo oraz nie zawiera teiny, która ma działanie pobudzające.
Właściwości lecznicze herbata zawdzięcza procesowi fermentacji.
Im dłużej herbata dojrzewa (leżakuje tak jak wino) w odpowiednich warunkach, tym właściwości są lepsze. Herbata Pu-Erh może leżeć nawet 60 lat, w przeciwieństwie do innych, których nie powinno się przechowywać dłużej niż rok. W dawnych czasach Pu-erh produkowana była w małych ilościach, w specjalnych trudno dostępnych grotach. Herbaty czerwone mają charakterystyczny silny zapach i ziemisty posmak. Najlepsze herbaty są liściaste, oryginalne posiadają oznaczenie Pu-Erh i są paczkowane w Chinach.
Właściwości oraz działanie czerwonej herbaty:
łagodzi skutki spożycia alkoholu, wspomaga pracę wątroby (pobudza procesy trawienne, przyspiesza przemianę materii), posiada właściwości przeciwutleniające, zapobiega próchnicy zawiera sporo fluoru, pomaga we wzmacnianiu naczyń krwionośnych, poprawia krążenie obwodowe i mózgowe, obniża poziom cholesterolu, hamuje zmiany miażdżycowe, poprawia zły nastrój, dobra na depresję. Ma właściwości moczopędne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i uspokajające oraz obniża ciśnienie, obniża poziom cukru we krwi.
Związki zawarte w czerwonej herbacie - garbniki, alkaloidy, flawonoidy, minerały (wapń, magnez, cynk, mangan, miedź, selen, fluor, żelazo), witaminy C, E i P małe ilości kofeiny i taniny oraz olejki eteryczne.
Parzenie czerwonej herbaty - pół łyżeczki herbaty na filiżankę, zalewamy wodą w temperaturze 90°C i parzymy przez 3 - 6 minut. Herbatę czerwoną możemy zaparzać kilkakrotnie.
Do góry🔺
Herbata Yerba Mate
Do góry🔺
Herbata zielona
Dlatego liście zachowują swój zielony kolor, smak herbaty jest delikatniejszy i zachowuje więcej cennych składników i właściwości leczniczych niż herbaty czarne. Smak jest bardziej gorzki niż herbaty czarnej. Zielona herbata ze względu na swoje cenne właściwości oraz zapach, wykorzystywana jest do produkcji kosmetyków i perfum. Odmiany uprawiane ekologicznie tzw. bio herbata jest najzdrowsza. Picie 3 filiżanek zielonej herbaty dziennie, dobrze wpłynie na nasze zdrowie. Zawiera mało teiny, dlatego zieloną herbatę mogą pić osoby z nadciśnieniem. Zaleca się picie herbaty zielonej kobietą w ciąży.
Właściwości oraz działanie zielonej herbaty:
- wspomaga leczenie, oczyszcza organizm z toksyn,
- obniża poziom cholesterolu, jednocześnie powoduje wzrost cholesterolu HDL,
- chroni przed zawałem serca, udarem mózgu, reguluje ciśnienie krwi,
- hamuje rozwój wielu nowotworów oraz zapobiega ich powstawaniu,
- poprawia koncentrację, spowalnia proces rozwoju choroby Alzheimera,
- ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe oraz przeciwwrzodowe;
- hamuje próchnicę, wzmacnia kości i zęby, bo zawiera dużo fluoru,
- korzystnie działa w przypadku nadciśnienia tętniczego,
- łagodzi stan oczu przy zapaleniu spojówek oraz powiek,
- reguluje wydzielanie żółci, pobudza trawienie, neutralizuje nadkwaśność gastryczną, - działa przeciwko kamieniom w wątrobie, nerkach i pęcherzu moczowym, - ma właściwości antyoksydantu - przeciwutleniające, likwiduje wolne rodniki, które spowalniają proces starzenia, - łagodzi dolegliwości związane z reumatyzmem,
- hamuje predyspozycje do krzepliwości krwi (koagulacji), - wspomaga odchudzanie, - pomaga się odstresować.
Związki zawarte w zielonej herbacie - sole mineralne, aminokwasy, witaminy P, K, A, E, PP ,duża zawartość witaminy C, witaminy z grupy B ( B, B1, B2, B5), związki garbnikowe, alkaloidy: teofina, teobromina, związki purynowe, lecytyna, kumaryny, olejek lotny. Związki mineralne zawierające wapń, magnez, żelazo, sód, fosfor, miedź, fluor, mangan, krzem i jod.
Barwniki: chlorofil, ksantofil, karoten, tealawinę i tearubiginę.
Parzenie zielonej herbaty
Dla ułatwienia podaję sprawdzony sposób, aby zagotowana woda osiągnęła temperaturę 90°C. Po prostu pozostawiamy ją w temperaturze pokojowej na 3 - 4 minuty, a temperaturę 75°C otrzymamy po około 12-14 minutach i dopiero wtedy zaparzamy herbatę.
Parzymy 2 - 3 minuty, aby herbata nie nabrała gorzkiego posmaku i będzie działać pobudzająco. Działanie odprężające osiągamy po parzeniu od 3 do 8 min. Te same liście można parzyć trzykrotnie, ale najlepszy napar będzie z drugiego parzenia.
Nie powinno się popijać leków zieloną herbatą oraz należy myć zęby, bo zostawia trudny do usunięcia osad.
Do góry🔺
Żółta herbata
Liście żółtej herbaty poddaję się fermentacji i proces fermentacji jest przerywany. Są to herbaty lekko fermentowanee. Herbata żółta jest delikatna, a w aromacie można wyczuć delikatny smak ciemnej czekolady i kawy.
Właściwości oraz działanie żółtej herbaty:
- dobry wpływ na układ trawienny, oczyszcza organizm ze szkodliwych substancji z organizmu, przywraca siły witalne, posiada mała zawartość teiny (tylko 0,35%).
Parzenie żółtej herbaty
Żółtą herbatę zaparzamy wodą o temperaturze 70-80°C, parzymy przez około 3-5 minut.
Do góry🔺
Herbatki z kwiatów
Herbatka z kwiatów i owoców róży dzikiej jest bardzo smaczna i ma właściwości przeciwzapalnie, witaminę C, kwas foliowy. Suszone płatki kwiatów róży oraz jej owoce są dodatkiem do innych mieszanek herbat. Kwiaty zrywamy i suszymy w przewiewnym miejscu. Owoce zrywamy już dojrzałe, mogą być lekko pomarszczone lub po pierwszych przymrozkach. Owoce najlepiej przekroić na pół, usunąć środek (pestki) i ususzyć.
Herbata z kwiatów bzu liliaka, który pięknie kwitnie na biało lub fioletowo i pachnie, zawiera szereg dobrych właściwości zdrowotnych. Wskazana przy przeziębieniach, grypie, kaszlu. Obniża również gorączkę i nie zawiera teiny, ale posiada szereg barwników.
Kwiaty zbieramy w maju i suszymy.
Do przygotowania naparu wystarczy pół łyżeczki ususzonych kwiatów bzu. Dodatkowo smak takiego naparu możemy podkręcić kwiatem róży, skórką cytryny lub pomarańczy, listkami anginki lub zielonej herbaty. Oczywiście lista różnych dodatków do naparów jest długa, można eksperymentować.
Jak przygotować susz z bzu?
Zerwane kwiatki (białe, fioletowe lub zmieszane) bez zielonych części wkładamy do czystego słoika, ugniatając je. Ugniecione kwiatki bzu ulegają fermentacji. Pełny słoik zamykamy i wkładamy do rozgrzanego piekarnika o temperaturze 50°C na czas 2 godzin. Po upływie dwóch godzin należy wysypać ze słoika kwiaty i rozsypać luźno na tacę lub coś innego. Co jakiś czas należy delikatnie przemieszać susz. Suszyć do pełnego wysuszenia.
Ususzone kwiatki zamykamy w szczelnym pojemniku (najlepsze są te ze szkła). Z tak przygotowanego suszu możemy popijać napar przez cały rok.
Do góry🔺
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz