Czerwcowe zbiory

Czerwiec to kolejny piękny miesiąc do spędzania czasu na łonie natury. Nasze ogrody czekają na nas i na deszcz. U nas deszcz ostatnio dobrze nawodnił rośliny, które pokazały, co dla nich oznacza woda.
Upały zaczynają nam dokuczać, ale w przewiewnej części ogrodu i w cieniu jest przyjemnie. Pole z żytem ubarwiają maki polne i rumianki.
Rododendron z żylistkiem zaznaczają swoją obecność w ogrodzie pięknymi kwiatami, ale gdzie im do naparstnic, których dzwoneczki są wspaniałe. Pęcherzyca rozłożyła swoje pędy, pod którymi można usiąść w cieniu. To tylko część obrazów widocznych z jednego miejsca.

Barwinek bardzo się rozpanoszył i został skarcony okopaniem w kształcie zbliżonym do koła.
Nareszcie w tym roku z posadzonego trzy lata temu chrzanu pojawiła się jedna kępka. Druga kępka rośnie przy pniu morwy białej i nie wiem, jak to się stało. Teraz nie mogę go usunąć ze względu na korzenie drzewa.

Teraz główny temat. Co zebraliśmy w czerwcu na działce?
Truskawki i poziomki oraz trzy borowiki i garść kurek.
Nadciągnęły chmury, komary rozpoczęły inwazję na naszą skórę i trzeba było się ewakuować. Grzyby czekają przygotowane na sos, a truskawki na deser.

Co się wydarzyło w gniazdku?

Na początek dnia piękny kształt i kolor kwiatów judaszowca rosnącego w parku.
W leśnej działce znalazłem leżące na ziemi w puste ptasie gniazdo podobne do gniazda zamocowanego w gąszczu liści kiwi ogrodowego.
Na szczęście to nie było to. Jednak to marne pocieszenie, bo gniazdo, w którym osiem dni temu były cztery piękne jajeczka, teraz jest puste. Gniazdo jest całe, nie widać w nim też żadnych skorupek.
Nawet jakby wykluły się pisklęta, to na 100% powinny być w gniazdku. Prawdopodobnie jajeczka lub pisklęta zostały zjedzone przez ptaki, lub ssaki. Szkoda, ale takie są prawa natury.

Na stół z palet weszła gąsienica motyla, tylko po co? Chyba nie do pozowania.
Na tle sosen w oczy rzuca się srebrny świerk. Donice przy bramie przygarnęły bratki i pelargonie, a obok nich przycupnęła barwinek.
Zachód słońca rzucił cień na kwietną łąkę.

Nałęczów

Mamy trochę czasu do wejścia na basen w Nałęczowie, który przeznaczamy na spacer po parku Zdrojowym. Spacerowiczów nie ma za dużo, co wykorzystuję na zrobienie fotek bez osób w tle. Duży świerk stoi w tym samym miejscu :). Staw z Wyspą Miłości przechodzi rewitalizację. Przepływająca przez park rzeczka Bystra dostaje nowe umocnienia. Zaciekawił mnie powstający nowy obiekt, w którym ma być leżakownia — dziwnie to brzmi. Pstrykam jeszcze kilka fotek: pomnik, posąg, artystyczny stolik, stare łazienki i bramę zachodnią.

Na przełomie VIII i IX wieku na wzgórzu wzniesiono gród, obecnie jest Góra Poniatowskiego. Dawniej miejscowość ta była nazywana Bochotnicą. W 1751 roku tereny należące do Aleksandra Gałęzowskiego kupił Stanisław Małachowski (starosta wąwolnicki), nazywając w 1772 roku od noszonego przez swój ród herbu Nałęcz całe dobra Nałęczowem. Po powstaniu styczniowym posiadłość kupił Michał Górski.
Około 1800 roku odkryto lecznicze właściwości wód i złoża borowin, co przełożyło się na początki uzdrowiska o profilu kardiologicznym. Przybywają tu kuracjusze z chorobą wieńcową, nadciśnieniem tętniczym, nerwicą serca oraz z problemami psychofizycznymi. Nałęczów ma bardzo dobre warunki do rehabilitacji pacjentów po zawale serca i operacjach kardiochirurgicznych. W 1963 roku Nałęczów otrzymał prawa miejskie.

Co warto zobaczyć w Nałęczowie?
Nałęczowski Park Zdrojowy.
Zabytkowy Park Zdrojowy o powierzchni 25 hektarów położony jest w centrum miasta. Przecina go rzeka Bystra, przepływając przez staw z Wyspą Miłości.
W parku znajduje się barokowy Pałac Małachowskiego, Sanatorium „Stare Łazienki” i Sanatorium „Książę Józef” oraz Dom Zdrojowy z Pijalnią Wód Mineralnych.
Muzeum Stefana Żeromskiego w ładnym, drewnianym domu, który kiedyś był pracownią pisarza.
Muzeum Bolesława Prusa
Wąwóz Glinianki, którego zbocza w niektórych miejscach mają 10 metrów wysokości.
To tylko kilka miejsc wartych odwiedzenia, a jest ich więcej.