Toksyczne minerały

Minerały te były stosowane do produkcji różnych przedmiotów. Jednak ze względu na dużą szkodliwość dla organizmu, część z nich została wycofana z przemysłu.

Arsenopiryt - minerał z gromady siarkosoli, głównym składnikiem jest siarczek żelazowo-arsenowy. Minerał jest dość często spotykanym minerałem niebezpiecznym dla zdrowia i środowiska ze względu na arsen. Sporadycznie może zawierać śladowe ilości złota lub kobaltu. Jest kruchy i nieprzezroczysty, uderzany metalowym przedmiotem lub twardymi odłamkami skał w minerał młotkiem powoduje powstawanie iskier, o czosnkowym zapachu arszeniku. JJ Harrison (https://www.jjharrison.com.au/), CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons

Aurypigment jest minerałem siarczkowym, jednak bardzo rzadkim o pięknej pomarańczowo-żółtej barwie. Jest bardzo rzadkim minerałem, który powstaje w wyniku procesów hydrotermalnych niskich temperatur, częściej jako produkt wyziewów magmy wulkanicznej. Występuje w hydrotermalnych otworach wentylacyjnych i gorących źródłach. Jest silnie toksyczny i może doprowadzić do zatrucia arszenikiem. Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons

Antymonit - to toksyczny minerał siarczku antymonu, tworzy ponad 100 różnych form kryształów. Niegdyś był także używany nawet do wyrobu sztućców. Korzystanie z nich powoddowało zatrucie antymonem.
Stosowany do produkcji różnych stopów, farb, w przemyśle gumowym, przemyśle szklarskim, tekstylnym, szklarskim, ceramicznym, w medycynie, używany jest do wyrobu kosmetyków przyciemniających brwi i rzęsy.
Minerał cenny dla kolekcjonerów.
Fotografia antymonit Ivar Leidus, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons

Chalkantyt - pięciowodny siarczan miedzi występuje naturalnie jako minerał chalkantyt, tworzy kryształy o pięknym niebieskim kolorze, jest kruchy i przezroczysty. Bezwodny siarczan miedzi jest biały, rozpuszczalny w wodzie. Zawarta w nim miedź jest silnie toksyczna. Stosuje się go m.in jako fungicyd do konserwacji drewna. Chalkantyt powstaje naturalnie w kopalniach miedzi, można go również wyhodować.
Fotografia Ra'ike (see also: de:Benutzer:Ra'ike), CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons.

Cynober, cynabaryt – jest to rzadki minerał z gromady siarczków składający się z siarczku rtęci i jest najczęściej eksploatowaną rudą rtęci. Po utenieniu cynober wytwarza jej duże ilości rtęci metylowej oraz dimetylowej, które są bardzo toksyczne i powodują nieodwracalne szkody dla układu nerwowego. Niewielkie ilości mogą byc śmiertelne. Z cynobru wyrabiano pigment o odcieniu czerwonym wpadającym w pomarańczowy, służy do produkcji farb. Ma duże znaczenie kolekcjonerskie, czasami wykorzystywany jest do wyrobu biżuterii oraz do techniki pomiarowej. No machine-readable author provided. Alberto Salguero assumed (based on copyright claims)., CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons

Galena jest rudą ołowiu i rakotwórczy, ale musiałby się zbierać w organizmie przez kilkanaście lat, żeby źle wpłynąć na zdrowie oraz powoduje ciężkie wady u potomstwa. Ołów jest elastyczny, ale zawartość siarki w galenie powoduje, że minerał staje się kruchy. Galena ma duże znaczenie kolekcjonerskie.
Fotografia Ivar Leidus, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

Hutchinsonit jest minerałem siarczkowym, który zawiera arsen, ołów oraz tal. Występuje rzadko, jest śmiertelnie trujący ze względu na w/w substancje. Tal przyczynia się do wypadania włosów, ciężkich schorzeń, a nawet śmierci.

Ribeckit to minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy amfiboli. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi. Odmiana włóknista nazywana jest krokidolitem lub azbestem krokidolitowym, o mocnych, ognioodpornych właściwościach był wykorzystywany do produkcji azbestu.

Torbernit minerał z gromady fosforanów jest bardzo niebezpieczny. Jest pięknej barwy intensywno trawiasto lub szmaragdowozieloną, jest kruchy. Składa się z uwodnionej, zielonej miedzi, fosforanu i uranu. Często występuje w granitach zawierających uran, jest promieniotwórczy (przechowywać w ołowianym pojemniku). W naturalny sposób uwalnia radon i może powodować raka płuc. Stanowi ważną rudę uranu, ma znaczenie naukowe i kolekcjonerskie. Foto
Didier Descouens, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons