Zbiorniki na deszczówkę

W Polsce, podobnie jak w wielu innych częściach świata, problem z dostępnością wody staje się coraz bardziej zauważalny. Zmiany klimatyczne, takie jak długotrwałe susze, mogą prowadzić do trudnych warunków dla roślinności, co z kolei wpływa na rolnictwo, ekosystemy i zaopatrzenie w wodę dla ludzi.
Brak wody może prowadzić do obniżenia plonów, co jest szczególnie problematyczne dla rolników, którzy już teraz zmagają się z różnymi wyzwaniami, takimi jak zmiany cen surowców czy choroby roślin. Dodatkowo, ekosystemy wodne cierpią na skutek obniżenia poziomu wód, co wpływa na różnorodność biologiczną.
W odpowiedzi na te wyzwania, w Polsce podejmowane są różne działania, takie jak promowanie oszczędzania wody, inwestycje w technologię nawadniania i rozwijanie systemów retencji wody. Ważne jest również zwiększanie świadomości społecznej na temat oszczędzania wody i ochrony zasobów wodnych.

Brak wody dotyka naszą działkę. Dlatego do dwóch zbiorników o łącznej pojemności 600 litrów będziemy łapać deszczówkę. Jeżeli ilość opadów na 1 metr powierzchni dachu będzie odpowiednia przekraczała możliwości tych zbiorników, to planuję dostawić jeszcze jeden zbiornik typu mauzer o pojemności 1000 l. Łącznie byłoby to 1600 litrów wody. Gdyby na wiosnę udało się uzyskać tyle litrów wody i ewentualnie byłaby ona uzupełniana opadami w maju, czerwcu, lipcu i sierpniu, to na nasze zapotrzebowanie byłoby wystarczające.

Zbieranie deszczówki to świetny sposób na oszczędzanie wody i wykorzystanie naturalnych zasobów, ale przy planowaniu zbiorników warto wziąć pod uwagę kilka aspektów:
1.Powierzchnia dachu - należy obliczyć, jaką powierzchnię dachu mamy do zbierania deszczówki. Im większa powierzchnia, tym więcej wody możesz zebrać.
2.Opady deszczu - zbieranie deszczówki będzie bardziej efektywne w rejonach z większą ilością opadów. Dlatego należy sprawdzić lokalne dane meteorologiczne, aby oszacować średnią ilość opadów przypadająca na miesiące wiosenne i letnie.

Na razie mój system zbierania wody składa się z dwóch zbiorników. Ten, do którego będzie wlewała się woda prosto z rynny, będzie pełnił też funkcję osadnika. Jak i co robiłem na ten temat najlepiej widać na moim na YouTube.
Zapraszam na mój kanał @andqla

Wiosna 2025 i kamienie polne

Wiosna to czas, kiedy przyroda budzi się do życia. Zielone listki drzew i krzewów, pąki kwiatów oraz pierwsze kwitnące rośliny to piękne oznaki nadchodzącej wiosny. Jest to okresu, który przynosi nowe nadzieje i radość po zimowych miesiącach. Dodatkowo wiosna to czas, kiedy dni stają się dłuższe i cieplejsze, co zachęca do spędzania czasu na świeżym powietrzu.
Wiosna to czas intensywnej pracy w ogrodzie. Wraz z ociepleniem i wydłużającymi się dniami, rośliny budzą się do życia, a to oznacza, że jest wiele do zrobienia w ogrodzie.

Ogólnie w ogrodach wiosną wykonuje się następujące prace i przygotowania.
Planowanie i organizacja — wiosna to także dobry moment na zaplanowanie, co chcemy osiągnąć w ogrodzie w nadchodzących miesiącach.
Przygotowanie gleby — warto przekopać ziemię, dodać kompost lub nawozy organiczne, aby wzbogacić glebę w składniki odżywcze.
Przycinanie roślin — wiele roślin wymaga przycięcia na wiosnę, aby pobudzić ich wzrost i poprawić kształt. Siew i sadzenie — to idealny czas na wysiew nasion warzyw, kwiatów i ziół. Można również sadzić cebulki kwiatowe oraz krzewy i drzewa owocowe.
Pielęgnacja trawnika — wiosną warto przeprowadzić aerację trawnika, nawożenie oraz ewentualne dosiewanie trawy w miejscach, gdzie jest ona rzadsza.
Zwalczanie chwastów — w miarę jak rośliny zaczynają rosnąć, chwasty również mogą się pojawić, dlatego warto je regularnie usuwać.
Podlewanie — w miarę jak rośliny zaczynają rosnąć, ich potrzeby wodne mogą się zwiększać, dlatego warto monitorować wilgotność gleby, tym bardziej że ostatnimi latami wody jest coraz mniej.

Wiosna w ogrodzie to czas radości, kreatywności i ciężkiej pracy, ale efekty mogą być naprawdę satysfakcjonujące! W naszym ogrodzie zakwitły już pierwsze rośliny oraz widać coraz więcej zielonych listków.

W promieniach słońca ożyło mrowisko, mrówki wyszły do pracy na szczyt swojego domku. Mrówki to niezwykłe stworzenia, których pracowitość jest fascynująca. Mają zorganizowane społeczeństwo i wiele do zrobienia w swoim mrowisku.
Przyjemnie ogląda się tą zorganizowaną rodzinę, ale na nas też czeka praca. Zaplanowane na dzisiaj jest zbieranie kamieni polnych.

Zbieranie kamieni to czasochłonna i męcząca praca, ale za to mamy darmową gimnastykę na świeżym powietrzu. Fajne są kamienie krzemienne, które są cenione za swoją niezwykłą twardość i odporność na ścieranie. Dzięki temu był idealnym materiałem na narzędzia i broń dla naszych przodków. Krzemień również iskrzy, co czyniło go nieocenionym w tworzeniu ognia przed wynalezieniem zapałek. Znaleźliśmy kilka sztuk tych kamieni o ładnych wzorach i zabarwieniu.
Po zebraniu i przywiezieniu kamieni na działkę teraz musimy zastanowić się, co z nimi zrobić.

Część drobnych kamyczków została przeniesiona na taki mały wał oddzielający małą polankę od lasu. Co z pozostałą częścią w następnym odcinku :), bo już zrobiło się ciemno.
Zapraszam na kanał YouTube - @andqla

Smardze, „polskie trufle”

Zbliża się sezon na smardze („polskie trufle”).

Od 2014 roku objęty jest częściową ochroną. Zbieranie smardzów dopuszczalne jest w ogrodach, szkółkach leśnych, na prywatnych działkach, polach uprawnych, parkach. Zbieranie tych grzybów w lasach państwowych jest zakazane i można dostać za to mandat.
Smardz jadalny oprócz Antarktydy występuje na wszystkich kontynentach. Na terenie Polski, smardze jadalne raczej nie wysypują obficie (grzyby te występują sporadycznie) i trudno je znaleźć w naszych lasach.

Szukajmy te grzyby w pobliżu topoli, jesionów, drzew owocowych (ogrodach i sadach), na terenach podmokłych, łąkach oraz w lasach nad rzekami i potokami.
Smardz — grzyb jadalny o stożkowatej, owalnej lub okrągłej główce (kapeluszu, który wewnątrz jest pusty) o wysokości od 3 cm do 10 cm oraz o średnicy ok. 7 cm. Kapelusze smardza jadalnego mogą być beżowe, czarne, szare lub jasnobrązowe.

Posiadają trzon o długości od 2 do 6 cm i 2–4 cm średnicy, barwy białej, kremowej, jasnobrązowej lub żółtej. Trzon w środku jest pusty, o powierzchni chropowatej ewentualnie ziarnistej. Podstawa trzonu dorosłych grzybów jest rozszerzona i pofałdowana, przybiera kształt cylindryczno-pękaty.
Są to grzyby o zjawiskowym wyglądzie z nieregularnymi komorami wyglądające jak plaster miodu. Między tymi nieregularnymi fałdkami znajdują się żeberkowate przegródki.
Miąższ ma białawy, kruchy o woskowatej konsystencji i korzennym zapachu oraz łagodnym smaku. Smardze bogate są w wysoki poziom witaminy D, cynku, fosforu, manganu, miedzi i żelaza.

Posiadają w liczne aminokwasy, a niektóre substancje występujące w smardzu jadalnym mają działanie antyoksydacyjne, przeciwzapalne, a nawet odchudzające (grzyb niskokaloryczny – 100 g smardzów to 30 kcal).
Podobno mają właściwości wspomagające pamięć, wzrok, poprawiające nastrój oraz działają przeciwzapalnie. Owocniki są jadalne, smaczne i można je suszyć. Surowe są dla człowieka toksyczne.
Po obróbce termicznej toksyczne związki zniszczone i grzyb staje się jadalny. Grzyby te rzadko są podawane jako osobna potrawa, raczej dodawane są jako aromatyczny dodatek.

Smardze nie są zalecane przy chorobach nerek, układu pokarmowego, wątroby oraz dla dzieci i kobiet w ciąży.
Najczęściej w Polsce smardze występują na przełomie kwietnia i maja (grzyb wiosenny), ale przy dzisiejszych anomaliach pogodowych mogą wystąpić wcześniej.
Smardz jadalny na podstawie fotografii (bo nigdy go nie znalazłem) wg mnie jest grzybem o pięknym wyglądzie. Uwaga — można je pomylić ze śmiertelnie trującą piestrzenicą kasztanowatą (te często widziałem).

Grzyby z mojego ogródka - wybrane foto #grzyby2024 #grzybobranie #wlesie

Sezon grzybobrania 2024 okazał się niezwykle udany. Spędzanie czasu w lesie, ciesząc się świeżym powietrzem oraz wspaniałymi widokami, to doskonały sposób na wypoczynek (teoretycznie), bo bolą nogi, plecy i ręce od noszenia kosza z grzybami. Jednak jest to przyjemne zmęczenie, którym po grzybobraniu delektuję się popijając kawę w cieniu lasu. Grzyby, będące głównym celem tych wypraw, obfitowały w różnorodność – od popularnych borowików, przez podgrzybki, aż po rzadziej spotykane gatunki, które zachwycały swoją urodą.

Grzybobranie to nie tylko poszukiwanie smakołyków, ale także doskonała forma relaksu. Spacery po lesie, w otoczeniu drzew i śpiewu ptaków, przynosiły ukojenie i odprężenie. Wielu uczestników sezonu podkreślało, jak ważne jest obcowanie z naturą dla zdrowia psychicznego i fizycznego. To czas, kiedy można oderwać się od codziennych zmartwień, zanurzyć w zieleni oraz cieszyć się chwilami spędzonymi z rodziną i przyjaciółmi.
W 2024 roku wiele osób odkryło także, jak istotne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i odpowiedzialnego zbierania grzybów. Edukacja na temat rozpoznawania jadalnych gatunków oraz świadomość potencjalnych zagrożeń przyczyniły się do bezpieczniejszych wypraw.

Podsumowując, sezon grzybobrania 2024 był czasem harmonii z naturą, zdrowego stylu życia oraz radości płynącej z małych przyjemności. Wiele osób z pewnością z niecierpliwością czeka na kolejny sezon, by znów móc cieszyć się tymi wyjątkowymi chwilami na łonie natury. Zapraszam na mój kanał:
YouTube @andqla

Grzybowy sezon rozpoczęty - styczeń/luty 2025

Sezon grzybowy 2025 rozpoczęty. Co prawda w styczniu i lutym grzyby te wyglądają jak egzotyczne. Ich piękne kształty i kolory wprowadzają nas w świat bajki. Grudzień i styczeń powinien być mroźny i śnieżny. Jednak już od kilku lat zimy w mojej lokalizacji wyglądają jak jesień i wiosna. Zdarzały się też dni z temperaturą niemal letnią, co wprowadzało zamieszanie w przyrodzie. Rośliny, drzewa, trawy zmylone tym stanem wypuściły pąki i listki. W lutym zaatakowała zima, śnieg i -15°C. Jest to zjawisko, które coraz częściej obserwujemy w wielu częściach świata w wyniku zmian klimatycznych. Wczesne ocieplenie zimą prowadzi do tego, że rośliny budzą się z uśpienia, co może być bardzo mylące dla ekosystemu. Kiedy nagle następuje silne ochłodzenie, może to zniszczyć młode pąki i liście, co wpłynie na wzrost i rozwój roślin w nadchodzących miesiącach.

Zjawisko to może prowadzić do wielu problemów ekologicznych, w tym do zmniejszenia bioróżnorodności, problemów z zapylaniem, a także do opóźnień w cyklach wzrostu roślin. Zmiany te mogą również wpływać na lokalne gatunki grzybów, które mogą nie być w stanie przetrwać nagłych zmian temperatury.

Warto zwrócić uwagę na to, jak zmiany klimatyczne mogą wpływać na nasze otoczenie, a także na nasze nawyki, takie jak zbieranie grzybów. Zmieniające się warunki pogodowe mogą prowadzić do nieprzewidywalnych sezonów grzybowych. Warto obserwować przyrodę i dostosowywać swoje działania, aby zminimalizować negatywne skutki dla środowiska. Teraz w lesie też jest pięknie, a grzyby widać tylko na drzewach.

Śnieg tworzy magiczną atmosferę w lesie, przekształcając otoczenie w bajkowy krajobraz. Przykryte runo leśne i ściółka stają się białym dywanem, a gałęzie drzew zyskują eleganckie, śnieżne czapy. To czas, kiedy przyroda zdaje się odpoczywać, a dźwięki stają się stłumione. W takich warunkach można dostrzec ślady zwierząt, które pozostawiły swoje tropy w świeżym śniegu.